Wesele - plan wydarzeń. 1. Czepiec prowadzi z Dziennikarzem dyskusję na temat polityki 2. Zosia i Haneczka proszą do tańca drużbów 3. Pan młody wyznaje żonie miłość 4. Poeta prawi komplementy Marynie. Geneza Wesela. W 1900 roku Stanisław Wyspiański gościł na weselu swojego bliskiego znajomego – Lucjana Rydla.Rozmowa Poety i Gospodarza toczy się na weselu Pana Młodego i Panny Młodej - artysty i chłopki. Obaj bohaterowie wywodzą się z inteligencji, chociaż Gospodarz od dziesięciu lat mieszka na wsi. - Mają swoje pierwowzory Poeta - pierwowzorem był Kazimierz Przerwa - Tetmajer dekadent, Gospodarz - Włodzimierz Tetmajer - jego przyrodni brat ożeniony z chłopką, malarz. - dyskusja bohaterów dotyczy roli poezji i artysty a także jest refleksją obu bohaterów o narodzie Poeta: - Poeta marzy o napisaniu wielkiego dzieła, chciałby stworzyć potężnego bohatera, rycerza na wzór tych potężnych herosów z przeszłości (może to być nawiązanie do planów Tetmajera - chciał napisać poemat o Zawiszy Czarnym) - Poeta snuje plany, wymyśla scenerię swojego utworu - błędny rycerz, opustoszały zamek, prosty lud - nawiązanie do romantycznej i średniowiecznej scenerii - jego pragnieniem jest wielkość, wspaniałe cele, chciałby wzbić się jako artysta ponad przeciętność, a tymczasem dopada go pospolitość - Poeta żali się na przytłaczającą rzeczywistość, która odbiera natchnienie, nie pozwala rozwinąć skrzydeł - Poezja ma porywać serca, popychać do działania, tymczasem Poetę ogarnia zniechęcenie - jak dekadent pogrąża się w niemocy -Poeta jest świadomy, że w swojej twórczości goni za majakami, że pisze o tym co dziwne, co przypomina senne marzenie, co nie ma związku z rzeczywistością i tym co realne - Polacy zapatrzeni w przeszłość, żyją swoją chwalebną historią, nie chcą zmierzyć się z problemami współczesności, - Złudzenia, marazm inteligencji - Inteligencja wpatrzona w chłopów - ludomania Gospodarz: - Literatura narodowa ma w sobie wzniosłość i patos, pokazuje wielkich i wybitnych bohaterów, ale niewielu tę twórczość rozumie - w każdym Polaku drzemie potencjalnie zdolność do czynu - każde pokolenie ma swojego bohatera, wielką postać, ale ta wielkość przepada i gaśnie - Gospodarz podziela zachwyt chłopstwem - chłop ma w sobie coś królewskiego - godność, siłę i potęgę Wnioski: - podobieństwa i różnice w sądach obu bohaterów - kontrast między marzeniami i pragnieniami inteligencji a ich czynami - postrzeganie poezji narodowej jako dzieł natchnionych/niezrozumiałych - wpatrzenie w chłopów - ironia Poety/ autentyczny zachwyt Gospodarza - naród żyjący przeszłością, niezdolny do zjednoczenia, pogrążony w chocholim tańcuDodaj artykuł aby odblokować treśćRozmowa Poety i Gospodarza toczy się na weselu Pana Młodego i Panny Młodej - artysty i chłopki. Obaj bohaterowie wywodzą się z inteligencji, chociaż Gospodarz od dziesięciu lat mieszka na wsi. - Mają swoje pierwowzory Poeta - pierwowzorem był Kazimierz Przerwa - Tetmajer dekadent, Gospodarz - Włodzimierz Tetmajer - jego przyrodni brat ożeniony z chłopką, malarz. - dyskusja bohaterów dotyczy roli poezji i artysty a także jest refleksją obu bohaterów o narodzie Poeta: - Poeta marzy o napisaniu wielkiego dzieła, chciałby stworzyć potężnego bohatera, rycerza na wzór tych potężnych herosów z przeszłości (może to być nawiązanie do planów Tetmajera - chciał napisać poemat o Zawiszy Czarnym) - Poeta snuje plany, wymyśla scenerię swojego utworu - błędny rycerz, opustoszały zamek, prosty lud - nawiązanie do romantycznej i średniowiecznej scenerii - jego pragnieniem jest wielkość, wspaniałe cele, chciałby wzbić się jako artysta ponad przeciętność, a tymczasem dopada go pospolitość - Poeta żali się na przytłaczającą rzeczywistość, która odbiera natchnienie, nie pozwala rozwinąć skrzydeł - Poezja ma porywać serca, popychać do działania, tymczasem Poetę ogarnia zniechęcenie - jak dekadent pogrąża się w niemocy -Poeta jest świadomy, że w swojej twórczości goni za majakami, że pisze o tym co dziwne, co przypomina senne marzenie, co nie ma związku z rzeczywistością i tym co realne - Polacy zapatrzeni w przeszłość, żyją swoją chwalebną historią, nie chcą zmierzyć się z problemami współczesności, - Złudzenia, marazm inteligencji - Inteligencja wpatrzona w chłopów - ludomania Gospodarz: - Literatura narodowa ma w sobie wzniosłość i patos, pokazuje wielkich i wybitnych bohaterów, ale niewielu tę twórczość rozumie - w każdym Polaku drzemie potencjalnie zdolność do czynu - każde pokolenie ma swojego bohatera, wielką postać, ale ta wielkość przepada i gaśnie - Gospodarz podziela zachwyt chłopstwem - chłop ma w sobie coś królewskiego - godność, siłę i potęgę Wnioski: - podobieństwa i różnice w sądach obu bohaterów - kontrast między marzeniami i pragnieniami inteligencji a ich czynami - postrzeganie poezji narodowej jako dzieł natchnionych/niezrozumiałych - wpatrzenie w chłopów - ironia Poety/ autentyczny zachwyt Gospodarza - naród żyjący przeszłością, niezdolny do zjednoczenia, pogrążony w chocholim tańcu
Inni bohaterowie i ich pierwowzory: Gospodyni – Anna Tetmajerowa, siostra Jadwigi, Dziennikarz – Rudolf Starzewski, redaktor krakowskiego Czasu, Radczyni – Antonina Domańska, ciotka Lucjana oraz Rachela czyli Pepa Singer, córka karczmarza z Bronowic. Wesele to idealna okazja do spotkania się ludzi z różnych światów.
Autor: rozpocznij naukę Stanisław Wyspiański. Gatunek literacki: rozpocznij naukę dramat młodopolski („teatr ogromny”). Dwa plany dramatu: rozpocznij naukę realistyczny (konwencja szopki) oraz fantastyczny. Problem: rozpocznij naukę sojusz inteligencji z chłopami oraz problem szans na odzyskanie niepodległości. Style: rozpocznij naukę realizm, symbolizm, impresjonizm. miejsce akcji: rozpocznij naukę Cała akcja toczy się w podkrakowskich Bronowicach, w jednej izbie zwanej świetlicą, czas akcji: rozpocznij naukę Akcja i czas są zdeterminowane przez prawdziwe wydarzenia. Dramat rozgrywa się w nocy z 20 na 21 listopada 1900 roku, w noc oczepin Dramat jako wielka synteza sztuk: rozpocznij naukę Wyspiański twierdził, że na scenie, prócz warstwy literackiej, powinny współistnieć inne przejawy sztuki, takie jak malarstwo, muzyka czy poezja Akt I rozpocznij naukę Trwa wesele krakowskiego poety i jego wybranki. Gośćmi są zarówno ludzie z wyższych sfer, jak i mieszkańcy Bronowic. Z początku obserwujemy relacje między nimi - część Krakowian jest uprzedzona do chłopów, część wręcz przeciwnie - np. Pan Młody jest bardzo zafascynowany ich życiem, natomiast Dziennikarz traktuje chłopów z wyższością. Pod koniec aktu I państwo młodzi za namową Racheli, w żartach, zapraszają na uroczystość chochoła stojącego w sadzie oraz każdego, kogo ze sobą weźmie. Akt II (a) rozpocznij naukę Kiedy wybija północ, do izby, w której córka gospodarza usypia małe dziecko, wchodzi Chochoł. Następnie Marysi ukazuje się widmo jej zmarłego przed laty narzeczonego. Do Dziennikarza przybywa Stańczyk, nadworny błazen Zygmunta Starego, który przypomina mu o niewoli narodowej (Polska była wtedy pod zaborami). Poecie ukazuje się Rycerz symbolizujący minioną chwałę i siłę narodu. Przed Panem Młodym stawia się Hetman Branicki uważany za symbol zdrady. Akt II (b) rozpocznij naukę Dziadowi ukazuje się Jakub Szela - chłopski przywódca rzezi galicyjskiej. Do Gospodarza przybywa Wernyhora, aby wezwał on lud do powstania. Daje mu szczegółowe wytyczne oraz złoty róg, w który należy w odpowiedniej chwili zadąć, aby zachęcić ludzi do walki o wolność. Gospodarz jest zmęczony, więc róg przekazuje Jaśkowi i idzie spać. Chłopak ma za zadanie powiadomić chłopów, żeby o świcie stawili się uzbrojeni pod kaplicą. Akt III (a) rozpocznij naukę Zbliża się świt, goście są zmęczeni, rozmawiają. Czepiec próbuje obudzić Gospodarza, kiedy w końcu mu się udaje, ten z początku nie pamięta co działo się w nocy, ale z czasem wszystko sobie przypomina. Wezwani przez Czepca chłopi z kosami przybywają i wszyscy z niecierpliwością oczekują na znak. Kiedy w oddali słychać tętent kopyt ludzie nieruchomieją - do pomieszczenia wbiega Jasiek i uświadomiwszy sobie, że miał zadąć w róg, próbuje go znaleźć, jednak bez skutku. Akt III (b) rozpocznij naukę Nagle za nim pojawia się Chochoł i mówi Jaśkowi, że ten zgubił róg, kiedy sięgał po czapkę z pawim piórem. Zdesperowany chłopak bezskutecznie próbuje obudzić wszystkich obecnych w izbie. W końcu Chochoł zaczyna grać na skrzypcach, a wszyscy podrywają się i tańczą w rytm. Słynne cytaty rozpocznij naukę """Trza być w butach na weselu"", ""Miałeś, chamie, złoty róg, miałeś, chamie, czapkę z piór: czapkę wicher niesie, róg huka po lesie, ostał ci się ino sznur, ostał ci się ino sznur”, ""Wyście sobie, a my sobie, każden sobie rzepkę skrobie""" Gospodarz rozpocznij naukę Włodzimierz Tetmajer, malarz, ożenił się z chłopką Anną Mikołajczykówną. Znany i lubiany zarówno wśród chłopów, jak i krakowian. Ponieważ mieszka w Bronowicach, zdążył już poznać i zrozumieć chłopów. W noc wesela przychodzi do niego Wernyhora. Niestety, okazuje się, że Gospodarz jest niezdecydowany, nie ma za grosz umiejętności przywódczych, czy konsekwencji w działaniu. Ostatecznie, zamiast wziąć na siebie brzemię rozpoczęcia powstania, postanawia powierzyć je nieodpowiedzialnemu Jaśkowi. Pan Młody rozpocznij naukę Lucjan Rydel, poeta, żeni się z chłopką Jadwigą Mikołajczykówną. Jego zafascynowanie chłopskim życiem można określić jako przykład młodopolskiej ludomanii (chłopomanii). Rydel niesamowicie zachwyca się żoną, adoruje ją na każdym kroku. W jego głowie żyje poezja i marzenia, można powiedzieć, że "patrzy na świat przez różowe okulary". Uważa chłopskie życie za coś cudownego, wieczną sielankę i samą przyjemność, chociaż tak naprawdę nie zna i nie rozumie obyczajów panujących na wsi. Panna Młoda rozpocznij naukę Jadwiga Mikołajczykówna, siostra Anny, piękna, młoda i dostojna kobieta. Jest zdystansowana do tego, co dzieje się wokół, pragnie być "pełnoprawną" gospodynią, tak jak Anna. Jadwigę denerwuje gadatliwość męża i jego poetyckie zapędy, nie jest romantyczna, jak on. Między nią, a Panem Młodym widać różnicę w postrzeganiu świata i sposobie myślenia. Poeta rozpocznij naukę Kazimierz Przerwa-Tetmajer, jest bratem Gospodarza i młodopolskim poetą. W jego twórczości dominują pesymistyczne nastroje związane z bezsensownością istnienia - dekadentyzm. Na weselu głównie flirtuje z kobietami - Maryną i Rachelą. Poetę cechuje sztuczność - na siłę pogrąża się w smutku, tracąc szczerość uczuć. Jego poezja jest pozbawiona autentycznego znaczenia a on sam, według Rycerza, który mu się objawił, stał się "skrzydlatym ptakiem", zamiast być "zwiastunem". Dziennikarz rozpocznij naukę Rudolf Starzewski, redaktor krakowskiego konserwatywnego pisma "Czas". Uważa się za lepszego od chłopów, nie traktuje ich jako siły narodowej, kpi z ich zainteresowania polityką i sprawami narodowymi. Udaje zrozpaczonego, zmartwionego patriotę. Poprzez swoje zachowanie stara się ukryć prawdziwe przez niego postrzeganie rzeczywistości, czyli fakt, iż zaakceptował sytuację w Polsce, jest bierny i bezkrytyczny. Stańczyk, który ukazał mu się w noc wesela, próbuje wzbudzić w nim poczucie wstydu. Rachela rozpocznij naukę Pepa Singer, córka Żyda, karczmarza. Uosobienie poezji według Poety. Cechuje się typową młodopolską wrażliwością, jest modnie ubrana i uczesana. Można podsumować ją, jako kobietę młodopolską - pełną wdzięku, kobiecą, niezależną artystkę. Żyd rozpocznij naukę Hersz Singer, bronowicki karczmarz, ojciec Racheli. Żyd bardzo kocha i dba o swoją córkę, co jest dość zaskakujące w porówaniu do jego innych cech. Na weselu nie jest mile widziany przez wszystkich, a zwłaszcza przez swoich dłużników. To osoba, która zawsze pilnuje interesów. Nawet w trakcie zabawy dyskutuje o spłacie pożyczki przez Czepca z Księdzem, który jest jego partnerem. SInger jest rzeczowy, konretny, gospodarczy, patrzy na wesele Rydla z chłopką krytycznie. Ksiądz rozpocznij naukę Żyd płaci mu czynsz za karczmę, poza tym są partnerami w interesach. Dzięki niemu Czepiec przekonuje się do oddania długu Żydowi. Jako ksiądz ma duży autorytet i wszyscy liczą się z jego zdaniem. Do małżeństwa państwa młodych odnosi się sceptycznie. Dziad rozpocznij naukę Przeżył rabację galicyjską i wciąż nie może się pogodzić z bolesnymi wspomnieniami. Martwi się, że podobna rzeź znowu może mieć miejsce. W nocy objawia mu się zjawa Jakuba Szeli, przywódcy rabacji galicyjskiej. Czepiec rozpocznij naukę Błażej Czepiec jest wójtem i starostą weselnym. Mzna o nim powiedzieć, że jest to typowy chłop. Zawzięty, porywczy, uparty i niezbyt rozgarnięty - najpierw działa, a później myśli. Interesuje się polityką i śledź aktualne wydarzenia. W każdej chwili jest gotów rozpocząć walkę za wolną Polskę. Inni bohaterowie realistyczni rozpocznij naukę Inteligencja: Radczyni, (ciotka Pana Młodego), Zosia i Maryna, Maria, Haneczka (siostra Pana Młodego), Nos. Chłopi: Gospodyni (Anna Mikołajczykówna żona Gospodarza), Marysia, Jasiek (brat Panny Młodej, zgubił złoty róg), Kuba (brat Panny Młodej), Ojciec, Klimina (siostra Czepca), Kasper (syn Czepca), Wojtek, Isia (córka Gospodarza). Wernyhora rozpocznij naukę Legendarny ukraiński wieszcz. Ukazuje się Gospodarzowi i wzywa do powstania. Przekazuje mu też złoty róg i wskazówki, co zrobić, żeby powstanie się powiodło. Jest symbolem pojednania, walki i wolności. Przedstawiony jako "dziad z lirą". Chochoł rozpocznij naukę Konstrukcja ze słomy zakładana zimą, w celu ochrony roślin (krzaków róży). W dramacie Chochoł zostaje przez państwa młodych "zaproszony" na wesele. Przychodzi wraz z innymi postaciami fantastycznymi w nocy i ukazuje się Isi, która go odpędza. Chochoł symbolizuje idee wyzwoleńcze, odrodzenie. Na końcu dramatu Chochoł gra hipnotyczną i pełną pesymizmu melodię, przez co można też postrzegać go jako istotę bierności, upadku. Stańczyk rozpocznij naukę Nadworny błazen króla Zygmunta Starego znany z mądrości i dużej wiedzy politycznej. Ukazując się Dziennikarzowi, wytakuje mu bierność, zakłamanie i "usypianie" narodu swoimi działaniami dziennikarskimi. Rycerz rozpocznij naukę Zawisza Czarny, jest symbolem męstwa, siły, odwagi. Widzi go Poeta - Rycerz chce ożywić jego poezję, tknąć w niego ducha walki i patriotyzmu. Hetman rozpocznij naukę Hetman Branicki, symbolizuje zdradę. Reprezentuje sarmacki pogląd, uważa, że szlachta nie powinna bratać się z chłopami. Uważa, że najważniejsze jest dbanie o własny interes. Upiór rozpocznij naukę Widmo Jakuba Szeli, przywódcy rabacji galicyjskiej. Symbolizuje zbrodnie rabacji, o których należy pamiętać i nie lekceważyć. Ukazuje się Dziadowi. Widmo rozpocznij naukę Zmarły na gruźlicę narzeczony Marysi, ukazuje się właśnie jej. Symbolizuje utraconą miłość i cierpienie. Czy możliwe jest porozumienie między chłopami a inteligentami? „Wesele” Stanisława Wyspiańskiego IX LO im. M. Kopernika w Lublinie Klasa 2 A Liczba wyników dla zapytania 'lektury i ich bohaterowie': 10000+ Lektury i ich bohaterowie Połącz w parywg Noname3549 Bohaterowie lektur - 5 klasa Połącz w parywg Emilaw Klasa 5 Polski Bohaterowie Lektury Lektury i ich autorzy Połącz w parywg Agatem Klasa 6 Klasa 7 Klasa 8 BOHATEROWIE I ICH TWÓRCY Znajdź paręwg Biblioteka5 "Kajko i Kokosz. Szkoła Latania" - bohaterowie lektury Znajdź paręwg Jjaneczek BOHATEROWIE I ICH ROLA W POWIEŚCI Sortowanie według grupwg Zuzannakrótki Bohaterowie lektury "Doktor Dolittle i jego zwierzęta" Koło fortunywg Lucynapa Klasa 2 Klasa 3 Bohaterowie komiksu i ich twórcy Połącz w parywg Betalud Klasa 4 Polski Bohaterowie Baśni i ich rekwizyty Odkryj kartywg Sylk Bohaterowie "Wesela" i ich pierwowzory Połącz w parywg Renawod Bohaterowie lektury ,,Kajko i Kokosz. Szkoła latania" Rysunek z opisamiwg Adma987 Klasa 4 Polski Oskar i Pani Róża/ bohaterowie lektury Znajdź słowowg Polaemilia Bohaterowie lektury Połącz w parywg Natkapompa18 Bohaterowie lektury Znajdź słowowg Aniawaz007 Klasa 3 Lekturka - Pilot i ja - bohaterowie Znajdź słowowg Msobczak1 Klasa 1 Polski LEKTURY Bohaterowie lektury "Cukierku, ty łobuzie!" Połącz w parywg Klasa1 Klasa 1 Klasa 2 Klasa 3 Bohaterowie lektury "Detektyw Pozytywka" Połącz w parywg Mwalkow Klasa 2 lektury Bohaterowie lektury - Magiczne drzewo Sortowanie według grupwg Pati8 Klasa 4 Polski Karolcia bohaterowie lektury O rety! Krety!wg Monika226 Klasa 3 Polski BOHATEROWIE LEKTURY "DETEKTYW POZYTYWKA" Koło fortunywg Cizmowska2017 Klasa 2 Klasa 2 Pisarze i ich bohaterowie - wersja lekturowa Połącz w parywg Bibliotecznykacik Folwark zwierzęcy - bohaterowie i ich pierwowzory Połącz w parywg Katiaa2 Klasa 7 Klasa 8 Polski Bohaterowie lektury Mikołajek Wisielecwg Sarasurdusiek Klasa 4 Polski BOHATEROWIE LEKTURY "DETEKTYW POZYTYWKA" Koło fortunywg Cichockahelena6 Bohaterowie lektury "Karolcia" Połącz w parywg Mwalkow Klasa 3 lektury Bohaterowie książek kryminalnych i ich autorzy Odkryj kartywg Edytakranc Pisarze i ich bohaterowie - wersja retro ;) Połącz w parywg Bibliotecznykacik BOHATEROWIE I ICH CECHY "DRZEWO DO SAMEGO NIEBA" Sortowanie według grupwg Mmidziak Klasa 2 Edukacja wczesnoszkolna Balladyna - bohaterowie Połącz w parywg Meluapaniodpolskiego Klasa 7 Klasa 8 Polski lektury Bohaterowie naszych lektur Połącz w parywg Marzenaswitek Klasa 4 Polski Lektury Mikołajek - dziecięcy bohaterowie opowiadań. Rysunek z opisamiwg Meluapaniodpolskiego Klasa 4 Polski lektury Bohaterowie lektury - ,,Felix, Net i Nika oraz Gang Niewidzialnych Ludzi" Sortowanie według grupwg Kwrz Bohaterowie lektury Felix, Net i Nika oraz Gang Niewidzialnych Ludzi Znajdź słowowg Agnieszka489 Klasa 6 Bohaterowie z lektury ,,Balladyna'' Anagramwg Infaar Klasa 5 Klasa 6 Klasa 7 Klasa 8 Polski Bohaterowie lektury Plastusiowy pamiętnik Koło fortunywg U53548934 Klasa 1 Bohaterowie literaccy - tytuł lektury Znajdź paręwg Karolinak8711 Klasa 8 Polski Bohaterowie lektury Słup soli O rety! Krety!wg Dunialidunia Klasa 2 Klasa 3 Klasa 4 Klasa 5 Polski Bohaterowie lektury pt. "Calineczka" Ustawianie w kolejnościwg Magdalenape Zerówka Klasa 1 Klasa 2 Klasa 3 Lektury i ich gatunki literackie - POWTÓRKA PRZED EGZAMINEM 1 Połącz w parywg Halinakolinska3 Klasa 7 Klasa 8 Polski Bohaterowie lektury Mikołajek O rety! Krety!wg Sarasurdusiek Klasa 4 Polski Mikołajek-bohaterowie Połącz w parywg Budyn Klasa 4 Lektury Polski Tajemniczy ogród - bohaterowie Krzyżówkawg Meluapaniodpolskiego lektury Bohaterowie lektury "Cukierku, ty łobuzie!" Połącz w parywg Mizgalskaanna Klasa 2 BOHATEROWIE I ICH CECHY "DRZEWO DO SAMEGO NIEBA" Sortowanie według grupwg Paulinalorynska Klasa 2 Klasa 3 Polski Kajko i Kokosz - plan wydarzeń Ustawianie w kolejnościwg Meluapaniodpolskiego Klasa 4 Polski lektury Mali Bohaterowie QUIZ do lektury Testwg Sekretariat4 Klasa 3 Bohaterowie Kajko i Kokosz Sortowanie według grupwg Zwakaw Klasa 4 Polski Szkolne lektury - tytuł, autor, bohaterowie Sortowanie według grupwg Muchaagata288 Bohaterowie lektury "Cukierku, ty łobuzie!" Połącz w parywg Panibella Klasa 1 Bohaterowie lektury "Dzieci z Bullerbyn" Połącz w parywg Wikuu555 Klasa 2 Klasa 3 Polski Lektury II klasa (bohaterowie, motywy) Testwg Grzeka Liceum Polski Bohaterowie Karolci-odszukaj bohaterów lektury. Znajdź słowowg Irenadobiosz Klasa 3 Oto my! Bohaterowie lektury "Felix, Net i Nika oraz Gang Niewidzialnych Ludzi" Podziel na kategoriewg Bielecjustyna1 Misiowi bohaterowie. Znasz ich? Przebij balonwg Sylwia107 Zerówka Klasa 1 Klasa 2 Klasa 3 Klasa 4 Lektury obowiązkowe - Test Odkryj kartywg Moniadarek Klasa 7 Klasa 8 Gimnazjum Ortografia Pisownia Polski Lektury w pustyni i w puszczy Teleturniejwg Osik Klasa 4 Klasa 5 Klasa 6 Polski lektury TEST "DZIECI Z BULLERBYN" Testwg Mwalkow Klasa 3 lektury Mikołajek . Czy rozpoznasz postaci po ich opisach ? Połącz w parywg Haniaprzybylska Klasa 4 lektury Balladyna Brakujące słowowg Ebudzyla Klasa 7 Lektury Polski ,,Świtezianka" - plan wydarzeń Ustawianie w kolejnościwg Meluapaniodpolskiego Klasa 7 Klasa 8 Polski lektury Kirłowie- małżeństwo ze sporym szesnastoletnim stażem, ale wiele ich dzieli. W ich układzie w przeciwieństwie do Korczyńskich to mąż jest na utrzymaniu zapobiegliwej żony. Bolesław Kirło- utracjusz, chce uchodzić za duszę towarzystwa, dlatego pozuje na światowca i dowcipnisia, co słabo mu wychodzi. W swoim domu jest gościem i Mity i symbole w "Weselu" Stanisława Wyspiańskiego Mity i symbole w Weselu Stanisława Wyspiańskiego Wyspiański był jednym z najwybitniejszych twórców okresu młodej polski. Szczytem jego twórczości stały się dramaty pisane w ostatnich latach życia. Były to utwory podejmujące analizę ideałów, przekonań i sytuacji narodu polskiego. Najbardziej znany z tych utworów to Wesele . Stanowi ono wnikliwy i krytyczny obraz polskiego społeczeństwa początku XX wieku. Autor piętnuje i obnaża w tym dramacie nasze słabości i za pomocą symboli stara się ukazać prawdziwe oblicza swoich rodaków, zupełnie odmienne niż te zawarte w mitach, którymi żyją jego bohaterowie i ich pierwowzory. Wesele , wyrosło w oparciu o faktyczne wydarzenie jakim był ślub Lucjana Rydla, przyjaciela poety, z Jadwigą Mikołajczykówną, z pochodzenia chłopką. Co z tym idzie na weselu spotykają się dwie, zupełnie różne społeczności: chłopstwo i inteligencja. W okresie Młodej Polski małżeństwa takie jak to opisane przez Wyspiańskiego, nie odbiegały od norm społecznych. Był to przejaw zapatrzenie się inteligencji w życie chłopstwa tzw. chłopomanii. Przedstawiciele klasy inteligenckiej widzą jedynie sielankę życia wiejskiego a samych chłopów uważają za ludzi szczęśliwych, których wydarzenia światowe nie powinny interesować. Rozmowa Czepca z Dziennikarzem obala mit jedności narodowej w społeczeństwie polskim. Dziennikarz zapytany o sytuację na świecie stwierdza, że to nie jest istotne dla chłopa i nie zakłóca jego spokojnego życia i powinien on zostawić troskę o ojczyznę ludziom bardziej kompetentnym, czyli inteligencji. Urażony odpowiedzią Czepiec przypomina, że bohater powstania kościuszkowskiego, Bartosz Głowacki, był chłopem, a chłopstwo wywodzi się z książęcego rodu Piastów. Informuje też Dziennikarza, że chłopi są gotowi podjąć walkę o wolność i czekają jedynie na znak. Mamy tu do czynienia z dwoma mitami. Z jednej strony mit o misji przywódczej inteligencji, z drugiej racławicki mit o potędze chłopstwa. Te dwa, sprzeczne ze sobą przekonania, pozwoliły obalić Wyspiańskiemu jeden z największych mitów społeczeństwa polskiego – mit jedności narodowej. Jednocześnie daje nam do zrozumienia, że współczesność nie dorasta do pięt wielkim wzorcom przeszłości – mądrości politycznej Stańczyka czy bohaterstwu Zawiszy Czarnego. Stańczyk w Weselu jest też symbolem głębokiej troski o losy i przyszłość Ojczyzny. Duch tego legendarnego błazna ukazuje się wspominanemu już Dziennikarzowi, którego pierwowzorem był Rudolf Starzewski – naczelny redaktor gazety Czas . Należał on do stronnictwa Stańczyków, które jednak tylko nazwą nawiązywało do słynnego błazna królewskiego. Ich przekonana były bardzo kontrowersyjne. Nawoływali oni do bierności i posłuszeństwa wobec austriackich zaborców. Zjawy w Weselu - symbolika, funkcja, opis. Widma pojawiające się w drugim akcie dramatu to kluczowe dla zrozumienia przesłania dzieła postacie utworu (tzw. osoby dramatu). Uosabiają one bolączki, nadzieje i ukryte i niespełnione marzenia głównych bohaterów. Zjawom przewodzi słomiany chochoł zaproszony przez Państwa MłodychJesteś w:Ostatni dzwonek -> Wesele Pierwowzór: Panna Młoda to Jadwiga Mikołajczykówna, najmłodsza córka Jacka Mikołajczyka. Wychowywała się właściwie w domu Tetmajerów, ponieważ jej starsza siostra Hanna była żoną Włodzimierza. W 1900 roku miała około 16 lat. Wszyscy, którzy ją znali twierdzili, iż ta subtelna, delikatna, drobna „oświecona”. Przepełniona duchem patriotyzmu. Ukończyła szkołę ludową, więc z pewnością słowa włożone w jej usta przez Wyspiańskiego: „A kaz tyz ta Polska(…)” głęboko ją dotknęły. Dziewczyna w niczym nie przypominała postaci przedstawionej w dramacie. Grzymała-Siedlecki napisał, iż po wydaniu Wesela: „(…) można ją było widzieć zalaną łzami, gdy siebie jako Pannę Młodą ujrzała na scenie(…) Podobała jej się może żywotność, żywotność w jaką ją przyodziała wyobraźnia autora, ale nie mogła mu przebaczyć i bodaj do końca życia mu nie przebaczyła mu tego »A kaz ta Polska«”. W dramacie: Panna Młoda jest przeciwieństwem swojego męża. Jej wypowiedzi nie wskazują na wykształcenie i obycie. Pan Młody Pierwowzór: Lucjan Rydel (urodził się w 1870 roku, a zmarł w 1918) był poetą i dramaturgiem. Wywodził się z rodziny krakowskich profesorów Uniwersytetu Jagiellońskiego, którą musiał długo przekonywać do zaakceptowania decyzji związania się z Jadwigą. Jego chłopomania nie była wynikiem „mody”, ponieważ jak twierdzą badacze literatury - jego uczucie do narzeczonej było szczere, a ich pożycie szczęśliwe. Przykładem tego może być wypowiedź Stefana Nowińskiego: „Byli tacy, którzy uważali to, według starych pojęć, za »mezalians«, a jednak gołębie serce poety wykazało większy od nich rozum, bo rzeczywiście w swym pożyciu małżeńskim oboje śp. Rydlowie mieli »dużo szczęścia«, o czym marzyły rymy…”. Przyjaciel rodziny Rydla, A. Grzymała-Siedlecki wypowiadał się z aprobatą o ich małżeństwie: „Dniami i tygodniami, miesiącami i latami mieli o czym mówić, mieli z czego wspólnie się cieszyć i wspólnie przeżywać troski. Byli jezdnym z najbardziej zżytych małżeństw artystycznych, jakie znałem”. Rydel miał za złe Wyspiańskiemu krzywdzące potraktowanie jego żony Jadwigi, a swoim wizerunkiem w Weselu się nie przejmował. W dramacie: Wyspiański przedstawia swojego przyjaciela w sposób przerysowany, a wręcz karykaturalny. Gospodyni Pierwowzór: Anna Tetmajer (z domu Mikołajczyk) badacze szacują, że w momencie wesela Lucjana Rydla miała około dwudziestu siedmiu lat. Tę postać Wyspiański przedstawił niemal bez żadnych zmian. Anna wiodła szczęśliwe życie u boku Włodzimierza, mieli dzieci. W dramacie: Gospodyni jawi się jako kobieta silna i stanowcza. Widzimy ją jako troskliwą matkę i dobrą żonę. Gospodarz liczy się z jej zdaniem. Poeta Pierwowzór: Kazimierz Przerwa-Tetmajer (urodził się 12 stycznia 1865 roku na Podhalu, a zmarł 18 stycznia 1940 roku w Warszawie) był wybitnym poetą, powieściopisarzem, nowelistą i dramaturgiem oraz przyrodnim bratem Włodzimierza Tetmajera i przyjacielem Wyspiańskiego z czasów nauki w Gimnazjum św. Anny w Krakowie. Uważa się go za przedstawiciela dekadentyzmu (tzw. choroba schyłku wieku, dekadenci wywyższali się ponad zwykłych ludzi, tzn. tych, którzy nie byli artystami). Wyspiański dobrze uchwycił zwłaszcza dwie cechy Przerwy-Tetmajera – zamiłowanie do flirtów z młodymi kobietami i duszę podróżnika. W dramacie: Wyspiański ukazuje go jako bawidamka flirtującego z dwiema kobietami naraz (z Maryną i Rachelą). Izoluje się od chłopów. Jest żurawcem. To nawiązanie do autentycznej cechy Kazimierza Przerwy-Tetmajera, który był z zamiłowania się ze zjawą Rycerza – Zawiszy Czarnego. Kazimierz Przerwa-Tetmajer napisał dramat pt. Zawisza Czarny, którego premiera odbyła się na krótko przed premierą Wesela). Dziennikarz Pierwowzór: Rudolf Starzewski (urodził się w 1870, a zmarł w roku 1920) w 1901 roku był współpracownikiem związanego z konserwatystami dziennika „Czas”, którego redaktorem został dopiero później. W Krakowie był cenionym znawcą polityki. Darzył wielką sympatią środowisko artystyczne i często wcielał się w rolę krytyka teatralnego. Podobnie jak w dramacie, tak i w życiu, bardzo lubił Zofię Pareńską, z powodu której najprawdopodobniej popełnił samobójstwo. W dramacie: Dziennikarz to wywyższający się inteligent. Zauroczony jest rozmowy ze Stańczykiem przeżywa kryzys. Zaczyna wątpić w swoje ideały. Radczyni Pierwowzór: Antonina Domańska Urodziła się w 1853 roku, a zmarła w roku 1917. Była stryjeczną siostrą matki Lucjana Rydla. Żoną profesora Uniwersytetu Jagiellońskiego - lekarza i radnego Krakowa. Pisała utwory dla dzieci. Napisała między innymi Historię żółtej ciżemki i Paziów króla Zygmunta. W dramacie: Radczyni jest osobą o mocnych i niezmiennych poglądach, krytycznie nastawioną zarówno do ślubu swojego krewniaka z chłopką, jak i do całego chłopstwa i nieukrywającą tego. Rachel Pierwowzór: Pepa Singer była córką bronowickiego karczmarza – Hersza Singera. Niemal w niczym nie przypominała postaci stworzonej przez Wyspiańskiego. Na weselu Rydla bawiła się jedynie dzięki swojemu ojcu, do którego głównie skierowane było zaproszenie. Wyspiański wykorzystał postać Pepy, ponieważ chciał mieć całkowity przekrój społeczeństwa. Brakowało mu kobiety wyemancypowanej. Żydówki często uchodziły właśnie za takie. Jednak Pepa nie mogła być taką w rzeczywistości, gdyż w dniu tytułowego wesela miała niespełna piętnaście lat. Jak donoszą badacze, szara i nijaka Pepa Singer po premierze Wesela w prywatnym życiu wcieliła się w postać Rachel, przyjmując nawet jej imię i stała się stałą bywalczynią krakowskiego świata artystycznego. W dramacie: Rachel jest kobietą zafascynowaną młodopolską kulturą, zwłaszcza poezją. Jest inteligentna. Interesuje się nią Poeta. Czepiec Pierwowzór: Błażej Czepiec (urodził się w 1850 roku, a zmarł w 1934 roku) był pisarzem gminnym Bronowic, wujem Jadwigi Mikołajczykówny (Panny Młodej). Wraz z Wyspiańskim pełnił obowiązki świadka na ślubie Rydla. Wbrew temu, co można wyczytać na kartach Wesela, to nie on był wójtem Bronowic, lecz jego brat Maciej (ojciec Kaspra). Wygląd zewnętrzny zdeterminował jego charakter w dramacie. Był on rosłym i silnym mężczyzną. Wyspiański wykorzystał dwa autentyczne wydarzenia z życia Czepca. Pierwsze to bójka, jaką wszczął na wiecu wyborczym Ptaka. Drugie to awantura z muzykami na weselu Rydla. W dramacie: Czepiec jest głównym przedstawicielem chłopów, ma wyraźny szacunek i poważanie wszystkich bronowiczan. Marysia Pierwowzór: Maria Susuł z domu Mikołajczyk, siostra Anny i Jadwigi, była żoną Wojciecha, za młodu zaręczona ze Stanisławem Ludwikiem de Laveaux, polskim malarzem francuskiego pochodzenia, który zmarł w młodym wieku na gruźlicę w Paryżu. W dramacie: Marysia spotka Widmo, czyli swojego dawnego ukochanego Ludwika. Nos Pierwowzór: Nie jest jasno sprecyzowany: badacze wskazują, że bohater jest połączeniem dwóch malarzy – Tadeusza Nosowskiego i Stanisława 1 2 Szybki test:Pepa Singer - pierwowzór Raheli - miała w momencie uroczystości weselnych:a) 18 latb) 16 latc) 12 latd) 14 latRozwiązanieGłównym przedstawicielem chłopów w Weselu jest:a) Gospodarzb) Dziadc) Jasiekd) CzepiecRozwiązanieDziennikarz w rozmowie ze Stańczykiem:a) mówi, że ma dość usypiania narodub) jawi się jako reformatorc) popiera chłopomanięd) krytykuje konserwatyzmRozwiązanieWięcej pytań Zobacz inne artykuły: Partner serwisu: kontakt | polityka cookies
Sprawdź. „Wesele”- Geneza i gatunek utworu. Geneza utworu – dramat napisany przez Stanisława Wyspiańskiego, pierwszy raz wystawiony w Krakowie 16 marca 1901 roku. Wyspiański opisał huczne wesele, na którym sam bawił się 20 listopada 1900 r. (trwało 3 dni). Był to ślub Lucjana Rydla i Jadwigi Mikołajczykówny.GospodarzPierwowzorem postaci był Włodzimierz Tetmajer, młodopolski malarz, a później też działacz społeczny. Wywodził się z rodziny o patriotycznych tradycjach. Był człowiekiem wykształconym i obytym. W 1890 roku ożenił się z wiejską dziewczyną – Anna Mikołajczykówną – i zamieszkał z nią w Bronowicach. Wydarzenie to poruszyło krakowskie środowisko dramatu dzieje się dziesięć lat później. W dramacie Gospodarz ukazany został jako prawdziwy patriota, marzący o wolnym kraju. Jego sympatia do chłopów jest prawdziwa, podziwia ich zapał, siłę i tężyznę. Widzi w nich szansę na lepszą przyszłość dla Polski. Bohater jest bardzo oddany żonie. Sam cieszy się szacunkiem okolicznej ludności, która zaakceptowała go jako członka swojej ostro krytykuje zebraną inteligencję za bierność i niechęć do prostego ludu. I choć jest człowiekiem odpowiedzialnym i świadomym powagi sytuacji, popełnia tragiczny błąd, powierzając złoty róg Jaśkowi, mimo że dana przysięga zobowiązywała go do osobistego wykonania Anna Mikołajczykówna, obecnie pani Tetmajerowa, kobieta praktyczna, troskliwa żona i matka. Zapobiegliwa i trochę przesądna – każe schować podkowę. Cieszy się szacunkiem męża, który stosuje się do jej rad. W jej mniemaniu spotkanie Gospodarza z Wernyhorą to tylko pijacki omam niewarty MłodyPostać wzorowana na Lucjanie Rydlu, młodopolskim poecie i dramaturgu, młodym inteligencie zakochanym w chłopce, Jadwidze Mikołajczykównie. W dramacie ukazany jako człowiek nierozważny, ogarnięty chłopomanią. Postać nieco komiczna, przerysowana. Z jednej strony głosi sympatię do prostego ludu, z drugiej zaś zakazuje żonie tańca z chłopami i nie orientuje się w wiejskich MłodaJadwiga Mikołajczykówna, młodsza siostra Anny. W rzeczywistości osoba raczej drobna, delikatna i obyta towarzysko, rozsądna i kochająca ojczyznę. W utworze scharakteryzowana jako hoże wiejskie dziewczę, pełne temperamentu, naiwne, pewne siebie, trochę postaci był Kazimierz Przerwa-Tetmajer, młodopolski poeta, powieściopisarz i dramaturg, przedstawiciel dekadentyzmu, znany ze skłonności do flirtu i pasji podróżniczej. Obie te cechy posiada jego literacki odpowiednik. Poeta pozostaje nieco na uboczu, zachowuje dystans wobec chłopów, których traktuje z wyższością („No pewnie, my do Sasa, wy do lasa”). Trawi go choroba wieku, marzy o wielkim czynie, ale czuje niemoc. Prześladuje go wzorowana na Rudolfie Starzewskim, dziennikarzu konserwatywnego „Czasu”. W utworze on jeden zdolny jest do trzeźwej oceny aktualnej sytuacji politycznej i społecznej. Jednak i Dziennikarz ulega powszechniej apatii i poczuciu niemocy. Chłopów nie darzy sympatią, z Czepcem wcale nie chce mu się rozmawiać. Jedynie Zosia budzi w nim ciepłe Domańska, pisarka, żona profesora UJ, krewna Lucjana Rydla. W utworze ukazana jako osoba zupełnie oderwana od wiejskich realiów. Nie podoba się jej małżeństwo inteligenta z chłopką. Nie widzi możliwości porozumienia między tymi klasami: „Wyście sobie, a my sobie, Każdy sobie rzepkę skrobie”.RachelaPepa Singer, córka bronowickiego karczmarza. W dniu wesela miała zaledwie 15 lat i nie przypominała postaci stworzonej przez Wyspiańskiego. Koncepcja utworu wymagała jednak postaci wyemancypowanej, zdolnej i wrażliwej kobiety. Rachela jest więc miłośniczką kultury, znawczynią poezji, osobą wykształconą, posiadającą poetycką duszę i wyjątkową przedstawiciel chłopów, wzorowany na Błażeju Czepcu, wuju młodej pani, świadku na owym ślubie. W Bronowicach pełnił funkcję pisarza gminnego, a nie – jak podaje Wyspiański – wójta. Faktem jest natomiast to, że wszczął bójkę podczas wesela. W dramacie ukazany jako chłopski przywódca cieszący się poparciem mieszkańców. Świadom różnic klasowych, nie ma najlepszego zdania o przybyszach z miasta, mimo to pragnie narodowej jedności, zdając sobie sprawę, że bez niej niczego nie uda się osiągnąć. Silny i mądry mężczyzna, choć ma też swoje wady – słabość do alkoholu i skłonność do z sióstr Mikołajczykówien. Po śmierci Ludwika de Laveaux, młodego malarza, z którym była zaręczona, wyszła za Wojciecha. W „Weselu” nadal cierpi po stracie pierwszej miłości, ma też poczucie straconej szansy, jaką stanowiłby dla niej ślub z wzorowana po części na Tadeuszu Nosowskim, ale nosząca też pewne cechy Stanisława Czajkowskiego. W utworze pełni rolę przedstawiciela krakowskiej cyganerii skupionej wokół Przybyszewskiego. Upija się, by zabić nudę i oderwać się od szarej rzeczywistości. Chłopów traktuje z wyższością i niechęcią. Gospodarz dostrzega w jego pijackim bełkocie przejaw wewnętrznego rozdarcia i głębokiego na bracie panny młodej, na ślubie pełnił rolę drużby. Ukazany jako energiczny wiejski chłopak, skłonny do zabawy, dumny ze swojej czapki z pawim piórem. Marzy mu się bogactwo. Nie jest w stanie podołać zadaniu, jakie na jego barki składa Gospodarz, gubi złoty róg, ponieważ cenniejsza była dla niego czapka (zgubił róg, gdy schylał się po nią). Polecamy również: Plotka o „Weselu” - opracowanie „Plotka o Weselu” to artykuł Tadeusza Boya-Żeleńskiego napisany po ponad dwudziestu latach od powstania dramatu (1901 r.). Autor sam był gościem na pamiętnym weselu i znał wiele spośród występujących w dramacie postaci. W artykule dokonał ich identyfikacji i porównał z postaciami... Więcej »FTktzc.